|
De geschiedenis van
de ttv OTIO (in een notedop)
Lang, heel lang geleden, was er nog geen
tafeltennisvereniging OTIO.
De eerste tafeltennisvereniging van Bunnik (BTTC) stamt van voor de
tweede wereld oorlog. De tweede tafeltennisvereniging (TEMPO) werd vlak
na de oorlog opgericht. Waarom twee? Om de eenvoudige reden dat de ene (BTTC)
een protestant-christelijke en de andere (TEMPO) een rooms-katholieke
vereniging was. Toen kon dat absoluut nog niet samengaan. In 1957 werd
de omni-vereniging sv. Olympia '57 opgericht.. Gestart werd met
volleybal, gymnastiek, korfbal en tafeltennis. De bestaande
tafeltennisverenigingen zijn hierin opgegaan. Korfbal viel al snel af,
de gymnastiek fuseerde begin 70er jaren met "de Herten", kortom: alleen
volleybal en tafeltennis maakten nog deel uit van deze sv Olympia '57.
Wij spreken nu over ca. 1974. Beide sporten hadden hun eigen bestuur,
met daarboven het hoofdbestuur, met een onafhankelijke penningmeester.
Volleybal was een beperkte club, met relatief weinig leden. Tafeltennis
daarentegen was een bloeiende club, met zo'n honderd leden. Het eerste
senioren team speelde op landelijk nivo, en de eerste twee junioren
teams speelden in de top van Nederland. Legendarisch waren de jaarlijkse
uitwisselingen met diverse verenigingen uit den lande. Olympia '57 afd.
tafeltennis was een naam in tafeltennissend Nederland. Toch was niet
alles koek en ei. Bijvoorbeeld bij de jaarlijkse begrotingsbesprekingen
in het hoofdbestuur. Volleybal claimde een steeds grotere portie geld,
welke door tafeltennis moest worden opgebracht (het zogeheten
solidariteits-principe). Ook de ideëen over hoe de toekomst ingevuld
moest worden liepen steeds vaker uiteen. Tafeltennis had ambitie,
volleybal tevreden met wat ze hadden. Jan Hendriks (vz. afd tafeltennis)
en Ben Wiegers (lid hoofdbestuur namens tafeltennis) hebben toen de
koppen bij elkaar gestoken om te zien wat daar aan te doen was. Hun
conclusie luidde: splits de vereniging op en laat de twee afdelingen
zelfstandig doorgaan. Zodat niemand zich meer beperkt hoefde te voelen
door "die anderen". Het plan werd uitvoerig bediscussiëeerd binnen de
afdeling tafeltennis, en een plan kwam op tafel. Dit werd niet goed
ontvangen in het hoofdbestuur. Erger nog, het leidde bijna tot geruzie
en het voortijdig aftreden van bestuursleden. Een afkoelingsperiode werd
afgekondigd door de voorzitter, waarin alle (hoofd-) bestuursleden hun
visie over de toekomst van zowel de omni-vereniging als de beide
afdelingen op papier werden gezet. Dit leverde voldoende materiaal op
voor lange en moeizame discussies. Uiteindelijk werd door iedereen
(behalve de penningmeester) ingezien dat er eigenlijk geen alternatief
was. Splitsen was de enige mogelijkheid om zonder haat/nijd/kinnesinne
verder te gaan. Aldus geschiedde, begin 1976 werd het licht op groen
gezet. Maar nu was het aan tafeltennis om al het werk te doen, want
besloten was dat wij de club zouden verlaten en dat volleybal onder de
oude naam verder zou gaan. Een van de acties waarbij de leden actief
betrokken waren was het kiezen van een nieuwe naam. Uit de ongehoord
vele suggesties werd door een commissie (onder leiding van Mevr.
Stoffers) de naam OTIO gekozen. Volgens Hans van Dijk (inzender dezes)
komt dit uit het Latijn en betekent "iets wat je in je vrije tijd doet".
Als snel werd het vermaakt tot een afkorting, waarbij de betekenis werd
verwoord als "Onophoudelijk Trainen Is Ongezond". Dit tot droefenis van
Hans.
Om even aan te geven hoe OTIO aan de weg
timmerde zijn hier enkele uitslagen uit het seizoen '77/'78: Zeister
Kampioenschappen Senioren B/C/D: 1ste H.Pouw (OTIO) , 2de H.v.Dijk
(OTIO). Senioren 1: H.v.Dijk (OTIO), Senioren 2: 1ste R.Oosthoek (OTIO)
Dubbel: 1ste P.Burgerhout/R. Stoffers (OTIO). Junioren 1: 1ste W.
Nieuwenhuizen (OTIO) 2e R. Stoffers (OTIO). Junioren 2: 1ste M. Stoffers
(OTIO) 2e D. Sijens (OTIO). Ondanks dat tafeltennis op eigen benen
stond, moest er nog een hoop werk verricht worden. Vooral juridisch.
Statuten moesten worden opgesteld, en de voorbeeld statuten van de NTTB
konden onze goedkeuring niet wegdragen. Er moest ook een huishoudelijk
reglement opgesteld worden. En dit alles nam veel meer tijd in beslag
dan een ieder had durven vermoeden. Uiteindelijk werd het toch nog 9 mei
1978 voordat de statuten bij notaris Eldering in Zeist gepasseerd werden
en we "officieel" waren! De rest is verleden tijd.
Ben Wiegers
|
